Waterbalans

In een levend hoogveen zijn neerslag, verdamping, horizontale afstroming en berging van water de belangrijkste onderdelen van de waterbalans. Een hoogveen kan als neerslaggevoed, nat en veenvormend ecosysteem alleen bestaan bij de gratie van een jaarlijks neerslagoverschot. Gedurende een gemiddeld groeiseizoen is in Nederland sprake van een verdampingsoverschot (=neerslagtekort). Dit periodieke tekort moet worden gecompenseerd door water van het neerslagoverschot in het voorafgaande winterseizoen. Voor die compensatie moet een hoogveen dus een voldoende groot deel van dat neerslagwater kunnen vasthouden.

Rondom intacte hoogvenen (in de lagg) is ook de toestroming van oppervlaktewater of grondwater een factor in de waterbalans.

In hoogveenrestanten waar het veenpakket voor een (groot) deel is afgegraven en er sloten zijn gegraven, is het waterverlies te groot en ontbreekt het vermogen om water vast te houden grotendeels.